Aparat na zęby: ruchomy czy stały?

Osoby, które zastanawiają się nad założeniem aparatu ortodontycznego sobie lub dziecku, często zastanawiają się, czy zdecydować się na aparat ruchomy, czy stały. Decyzję powinien podjąć doświadczony ortodonta. Warto jednak znać kilka zasad, którymi przy doborze aparatu kierują się specjaliści.

 

Aparat ruchomy

Ruchomy aparat na zęby zazwyczaj zaleca się dzieciom, które jeszcze nie mają wszystkich zębów stałych. Ruchomy aparat jest mniej skuteczny w działaniu niż aparat stały, jednak wystarczający, aby skorygować dopiero co utrwalający się zgryz. Ruchomy aparat dziecko powinno nosić co najmniej kilkanaście godzin na dobę. Zdejmuje się go do posiłków, a gdy jest nieużywany, powinien być przechowywany w specjalnym, suchym pudełku. Aparat ruchomy należy dokładnie myć dwa razy dziennie. Aby dzieci chętniej je nosiły, wiele gabinetów oferuje je w wesołych kolorach. Nastolatkom i osobom dorosłym zazwyczaj zaleca się jednak założenie aparatu stałego.

Aparat stały

Stały aparat na zęby jest o wiele skuteczniejszy, jeśli chodzi o już ukształtowany zgryz. Ortodonta przykleja do zębów specjalnym klejem zamki, od których przymocowuje drucik (retainer). Pacjent nie może ich zdjąć. Skuteczność stałego aparatu widać już po miesiącu czy dwóch. Zgryz zaczyna wyglądać poprawnie, przez pozostały czas aparat „utrwala” nowe ułożenie zębów. Dorosłe osoby często martwią się, że stały aparat bardzo rzuca się w oczy. Współczesne aparaty mogą być jednak bardzo dyskretne. Ponieważ w aparacie się je, należy pamiętać o regularnym szczotkowaniu zębów po każdym posiłku. Dzięki temu przyklejające się do aparatu resztki jedzenia nie tylko nie wyglądają nieestetycznie, ale przede wszystkim nie powodują próchnicy. Osoba nosząca stały aparat nie ma specjalnych ograniczeń żywieniowych. Powinna tylko unikać gryzienia twardych rzeczy, które mogą powodować odrywanie się zamków. Nastolatkowie chętnie zakładają na zamki kolorowe gumki (ligatury), które mocują retainer. Osoby dorosłe zazwyczaj decydują się na te w kolorze srebrnym lub białym, by aparat nie rzucał się w oczy (chociaż oczywiście nie jest to regułą!)